Yemeni tabanı manda derisinden üstü ise sahtiyandan (tabaklanmış ve cilalanmış teke derisi) yapılan tamamen el emeğine dayalı bir ayakkabıdır.
Yemenicilik güneydoğu illerine Halep şehrinden gelmiştir.
İlk yemenileri Suriye’de yaşayan Yemen kökenli ‘Yemen-i Ekber’ adında bir usta dikmiştir. İlk başlarda sadece Suriye’de yapılan bu meslek zaman içinde sınırları içinde bulunan Gaziantep, Şanlıurfa, Mardin ve Kilis gibi illerimizde de yapılmaya başlanmıştır. Gaziantep’te yemenicilik 600 – 700 yıllık bir geçmişe sahiptir (Diyarbakırlıoğlu, 2009: 4).
Yemeni diken ustaya ise Köşger denilmektedir. Yemeninin yaygın olarak kullanıldığının göstergesi ise çok sayıda usta ve dükkan bulunmasıdır. Yemenilerin yapımında kullanılan hayvan derileri sumak ile tabaklanmaktadır. Bu şekilde daha
sağlam ve dayanıklı olmaktadır. Yemeni ökçesiz olarak tersinden dikilir ve doğru tarafı çevrilerek kalıba
sokulur. Kenarları balmumu ile sıvanmış Köşger iğnesi denilen irice bir çuvaldıza bağlanmış sicim ile kösele delicinin yardımı ile kenarı dikilir. Yemeniler şekil bakımından Burnu Sivri, Merkup, Kulağı Uzun, Halebi ve Eğri isimli ile beş çeşittir.
Merkup modeli diğer modellere nazaran daha lüks olduğu için şehirde yaşayanlar giyerdi. Sivri burunlu yemenileri ise daha çok köylerde yaşayanlar giyerdi.

Kaynak : Yüksel DOĞDU
YÜKSEK LİSANS TEZİ’nden